Conanian (CJR) Meeting 4# (ต่อ)

- วันอาทิตย์ที่ 4 พฤษภาคม พ.ศ. 2546 -
World Trade Center

เรื่อง - Cherie / Woof / Sano
ภาพ - Woof / Wizard

[หมายเหตุ - ถ้ารูปไหนไม่ขึ้นให้ลองคลิกขวาที่รูปแล้วเลือก Show Picture ดู เพราะรูปมีหลายรูปและบางรูปค่อนข้างใหญ่ ขออภัยในความไม่สะดวก...]

- - ความวุ่นวาย ณ ร้านฟูจิ - -

หลังจากเช็คจำนวนสัตว์ในฝูงกันอยู่หน้าร้านซักพัก แมวดำก็ทำหน้าที่ผู้นำฝูง เดินตรงเข้าไปในร้านอย่างอย่างมาดมั่น เสียงพนักงานในร้านกล่าว "สวัสดีค่า~~~ ยินดีต้อนรับค่า~~~" ดังขึ้นต้อนรับคณะมีทติ้งกลุ่มนี้...แต่เราก็มิอาจทราบได้ว่าใจจริงของเธอเหล่านั้นจะคิดยังไงเมื่อสิ่งมีชีวิตทั้งยี่สิบเริ่มต้นส่งเสียงรบกวนคนในร้าน...หุๆๆๆ.... และเนื่องจากคนเยอะมาก (ประมาณยี่สิบนิดๆ เพราะบางคนพกเพื่อนมาด้วย) เลยต้องนั่งแยกเปนสองโต๊ะ ...ด้วยความเกรงว่าจะโวยวายกันโต๊ะเดียวแล้วอีกโต๊ะเงียบ...ป้าเลยจัดแจงกีดกัน..เอ๊ย..แบ่งๆ พวกหัวโจก(คุย)ไปอยู่ทั้งสองโต๊ะ ... ผลการจับแบ่งสาย(??)มีดังนี้...

โต๊ะแรก - ป้า กิ้งก่า ซับ เคียว+น้อง wizard ac sano saara+เพื่อน
โต๊ะสอง - ลุง อิล ชุน nao คนๆๆ ตุ่น 123 บลูฯ โกเมะ(elektra) wataru+เพื่อน

เริ่มจากโต๊ะแรกก่อน...คือไม่ทราบว่าใครจับฉลากแบ่งสายนะ...อีพวก y มันมาชุมนุมอยู่โต๊ะนี้หมดงะ เหอๆๆ กิ้งก่าเอย...โนะเอย...wizard เอย ซึ่งทั้งสามก็ยึดทำเลซอกมุมในสุดของโต๊ะไว้อย่างเหนียวแน่นชนิดที่ว่าแสงสว่างไม่ต้องส่องถึงกันละ ส่วนซับกะน้องเคียวที่ลากมาด้วย พอนั่งปุ๊บก็เปิดสงครามเตะขากันใต้โต๊ะทันทีโดยมีเคียวซึ่งนั่งคุมเชิงน้องตัวเองอยู่พยายามช่วยห้ามศึกประปราย ตรงข้ามกับสมรภูมิใต้โต๊ะนั้นเป็นที่นั่งของ SaarA กับเพื่อนที่มาด้วยยึดทำเลชัยคั่นกลางระหว่างกลุ่ม 3 ตัว y ทำหน้าที่เป็นพรมแดนกั้นให้กับสาวน้อยผู้เงียบขรึมที่สุดในงานมีทติ้งครั้งนี้...ac conan น่ะเอง ^ ^ ...ไม่ได้กล่าวหาเปล่าๆ เรามีหลักฐานพิสูจน์...หุๆๆ

-หลักฐานพยานของความเงียบจ้า-
ป้า : (กางเมนูยื่นให้ตรงหน้า ac) อ่ะ...จะกินอะไรมั้ย ดูจิๆ (ทำเสียงน่ารักมาก ประมาณกะหลอกเด็กเต็มที่ เหอๆๆ)
ac : (พลิกเมนูดูไปเรื่อยๆ) ..........................
ป้า : (ยังคงพยายามชวนคุยต่อไป) เออ....ชอบกินอะไรเป็นพิเศษล่ะ ข้าวมั้ย? เออ...ซาชิมิไม่เอา..แพง ข้ามๆๆ เอ....รึว่าพวกยากิ...บลาๆๆ (พล่ามเชี่ยอีนังนี่)
ac : (พลิกเมนูต่อไปอย่างสงบ)......เอาพวกเส้นน่ะค่ะ (เสียงเบาราวมดกระซิบ)
ป้า : หือ? อะไรนะ? พวกเส้นเหรอ? อ้ะ (พลิกเมนูให้) เอาอะไรล่ะ
ac : (จ้องอย่างเงียบๆ ไปอีกซักพัก) .....เออ....เอา....อันนี้ละกัน (จิ้มเมนู)
...คือพนักงานเสิร์ฟไม่เห็นอ่ะ....ไม่มีปฏิกิริยาตอบรับ
ป้า :: ...โทษค่ะ...เอาไอ้นี่ (จิ้มมั่ง) ที่นึงคะ
สรุป...ตำแหน่งบุคคลที่สงบปากสงบคำที่สุด...ยกให้เจ๊ ac เหอๆๆ ^ ^
ลุง : ชุน~~~~ ปล่อยตำแหน่งนี้หลุดไปได้ยางงาย~~~~~~
ชุน :: (ทำหน้าเซงๆ)...

ความที่โต๊ะแรกนี้มีสมาชิกหน้าใหม่ซึ่งยังไม่เคยมาร่วมงานมีทติ้งมาอยู่ด้วย ตามธรรมเนียมเราจึงเริ่มต้นกันด้วยการแนะนำตัว...
กิ้งก่า : เราเหรอ? เราเด็กใหม่~~~~ น่ารักใสซื่อ ยางมะรู้จักใครเยย~~~~ (ทำหน้า & เสียงปัญญาอ่อนไปพร้อมกัน)
ทั้งโต๊ะ : หู่ย~~~~~~ (พร้อมใจกันส่งเสียงคลื่นไส้)
กิ้งก่า : อ่ะ...เรากิ้งก่านะ (หันหน้าไปยังคนถัดไป)
saara : SaarA ค่ะ
โนะ : หือ ชื่ออ่านว่าไงนะ
กิ้งก่า : ซาฮาร่า?
saara : Sa-a-ra ไง
โนะ : ...เหรอ ไม่เคยอ่านถูกเลยอ่ะ
กิ้งก่า : เราเรียกว่า aaa อ่ะ
saara : ............. ^ ^;;;
เพื่อนsaara : มาเป็นเพื่อนเค้าค่ะ
ป้า : อ่ะ...ไม่มีชื่อเหรอ
กิ้งก่า : นั่นดิ เรียกเพื่อนแล้วนึกถึงเรื่อง 20th century boy อ่ะ (หมายเหตุสำหรับคนที่ไม่รู้ : "เพื่อน" ในการ์ตูนเรื่องที่กิ้งก่าพูดถึงเป็นตัวร้ายสุดลึกลับที่พยายามยึดครองโลกจ้า)
เพื่อนsaara : (หัวเราะกลบเกลื่อน...แต่จนแล้วจนรอดก็ไม่มีใครรู้อยู่ดีว่าคุณเธอชื่ออะไร)
ac : (เสียงเบาสุดๆ) AC Conan ค่ะ
กิ้งก่า : หา? อะไรนะ?
ป้า : (ทำหน้าที่เครื่องขยายเสียง) AC Conan ไง
กิ้งก่า : หือ? (ทำหน้างงๆ) อ้อ....
sub : sub นะ
ป้า : อ่ะ...ใครไม่รู้จักเราม่าง~~~
ทั้งโต๊ะ : ไม่รู้จัก~~~~~~ ^ ^
ป้า : อ่ะนะ....cherie ค่ะ
kyo : kyo นะ แล้วนี่ก็น้องเคียว
น้องเคียว : ................. (เงียบ...ตกลงเอ็งมากินอย่างเดียวช่ายมะ)
โนะ : sano นะ
wizard : wizard ค่ะ
กิ้งก่า : (ชี้ไปที่ ac...ทำหน้านึก) เอ่อ...
โนะ : ไรกิ้งก่า เพิ่งแนะนำตัวตะกี้เองนา เหอๆๆ ^^'
กิ้งก่า : (ทำหน้า.....เล็กๆ) ใครอ่ะ?? ^^'

แม้บางคนจะไม่เคยพบกันมาก่อน แต่ปรากฏว่าทุกคนสามารถคุยกัน(และกัดกัน)ได้อย่างสนุกสนานเข้าขากันดี เสียงหัวเราะและเสียงแซวกันเองดังไม่ขาดสายตลอดเวลาที่นั่งอยู่ด้วยกันบนโต๊ะนั้น....นอกจากเวลากิน...หุๆๆ
ทุกคน : (ตั้งหน้าตั้งตากินมาก)
ป้า : ..เออ...มีแต่เวลากินอ่ะที่เงียบ เหอๆ
โนะ : นั่นดิป้า (ฮา~~~)

...ที่จริงแล้วมีเหตุผลนะที่เลือกกิจกรรมกินเป็นหลักในงานมีทติ้งครั้งนี้ เพราะการกินมันส่อนิสัยคนได้ดีนักแล...เหอๆๆๆๆๆ ^ ^ 

-ว่าด้วยเรื่องมารยาทบนโต๊ะอาหาร-
คือสั่งโทริยากิอ่ะ มันก็มาเป็นไม้ใช่มะ...
ป้า : (กลับตะเกียบแล้วเอาด้านจับรูดไก่ออกมาจากไม้)
กิ้งก่า : เออป้า...ทำไมป้าต้องกลับตะเกียบด้วยอ่ะ สงสัยๆ
ป้า : อ่ะ...แล้วพวกแกจะให้ชั้นเอาด้านที่เปื้อนน้ำลายชั้นมาเขี่ยไก่ให้พวกแกกินมั้ย?
กิ้งก่า : อือ...เหรอ
ป้า : ...ที่จริงนะมันเป็นมารยาทอ่ะ ว่าจะคีบอะไรให้ใครก็ต้องกลับด้านตะเกียบคีบนะ
ทั้งโต๊ะ : โห~~~~
wizard : ....ไม่น่าเชื่อว่าป้าจะรู้เรื่องนี้
ป้า : ไรยะ? เห็นช้านเถื่อนขนาดนั้นเลยเรอะ เหอๆๆ

-โทริยากิลึกลับ ภาค 1-
(ต่อจากเรื่องตะกี้แหละ...คือการเขี่ยไก่ออกมาจากไม้ แต่ป้าลืมคำนวณเรื่องแรง ทำไก่กระเด็นหล่นลงพื้นโต๊ะหนึ่งชิ้น เหอๆๆ)
ป้า : (คีบกลับขึ้นจานทันที)
ซับ : (จ้องด้วยสายตาแตกตื่น) ป้า......ทำไรอ่ะ
ป้า : ....เออน่า...เงียบไว้ละกัน เชื้อโรคยังไม่เห็น เหอๆๆ
ซับ : .........................

-โทริยากิลึกลับ ภาค 2-
(ฉาก - เหลือไก่ไม้นั้นแหละอยู่บนจาน 2 ชิ้น)
ซับ : ....อืมมมมม.....(ง้างตะเกียบในมืออย่างลังเลอยู่ตรงหน้าจาน)....อ่า...ชิ้นไหนงะ....อ้ะ (ในที่สุดก็คีบมาชิ้นนึง)
...แต่ไม่มีการยืนยันว่าชิ้นที่ซับกิน ใช่ชิ้นลึกลับในภาค 1 หรือไม่....เหอๆๆๆ

-ทาโกะยากิ ภาค on the จาน-
พนักงานเสิร์ฟยกมาวางตรงกลางโต๊ะ หนึ่งจานมี 6 ก้อน
ป้า : เอ้า ใครจะกินก็เอาเลยนะ
saara : เอา~~~ (คีบหมับทันที) เล็งไว้ตั้งแต่ป้าสั่งแล้ว~~ ^ ^
กิ้งก่า : (คีบมั่งๆ)
เพื่อนsaara : (คีบอีกลูก)
wizard : (เอาไปอีกลูก)
kyo : (ก็อีกลูก)
สรุป...เหลืออีกหนึ่งลูกตรงกลาง แถมเป็นลูกที่มีปลาโอเยอะสุดอีกตะหาก
เวลาผ่านไปซักครู่...
ป้า : อ่ะ....อีลูกนั่นอ่ะ...ไม่มีใครเอาเรอะ
โนะ : ลูกมารยาทไงป้า
ป้า : ...เออ...แต่เราไม่มีมารยาทอ่ะ (เอื้อมไปคีบใส่จานอย่างรวดเร็ว)
โนะ : ...โนะกะจะเล่นมุขนี้แหละนะป้า....

-ทาโกะยากิ ภาค in the ชาม-
ป้า : (เหลือบไปเห็นก้อนกลมๆ ในชามกิ้งก่า) เฮ้ยกิ้งก่า ห่วงโดนจิ๊กขนาดนั้นเลยเรอะ เหอๆๆ ^ ^
เหตุการณ์ในขณะนั้น - กิ้งก่าคีบปลาเข้าปาก คีบข้าวเข้าปาก แต่มีทาโกะยากิอยู่ในชาม
ทั้งโต๊ะ : (มีฮาความน่ารักของกิ้งก่า)
กิ้งก่า : ไรยะ แอ่บๆๆๆๆ <--ที่จริงเป็นเสียงร้องไรซักอย่างของกิ้งก่า....assume ว่าร้องงี้ละกัน เหอๆๆ

-คราวนี้เทมปุระครับพ้ม-
พนักงานเสิร์ฟก็ยกมาวางเช่นเคย
กิ้งก่า : (ชะโงกชะเงื้อเต็มที่ ส่งตะเกียบเข้าจู่โจมอย่างรวดเร็ว) ....นี่วางจานไว้ได้ถูกที่แล้วนะ ใกล้ๆ พวกไม่แย่งกินอ่ะ เพราะพวกแย่งกิน ยังไงมันก็จะหน้าด้านมากินให้ได้อ่ะ
ใครซักคน : สรุปว่ากิ้งก่าหน้าด้านช่ายมะ
ปิ๊งป่อง~~~ ^ ^

-แมวกะหนูและปลาย่าง(ซีอิ๊ว)-
กิ้งก่า : ป้า~~~~ ป้ากินปลาป่ะ (ยื่นจานปลาย่างของตัวเองมาให้)
ป้า : อือ...เอามาจิ <--พวกเก็บเศษ
ซับ : (จ้องอย่างอาลัยอาวรณ์มาก)
ป้า : ซับ...กินมะ? ^ ^
ซับ : เอา~~~ ^ ^ (มองหาตะเกียบทันทีแต่หาไม่เจอเพราะเค้าเก็บไปแล้ว เลยต้องตะโกนเรียกให้เค้าเอามาให้อีกอัน)
กิ้งก่า : ...เหมาะกันดีอ่ะ....แมวกะปลาย่าง
โนะ : เฮ้ซับ ระวังป้างับหัวนะ
ป้า : เมี้ยว~~ ไม่เอาหรอกซับ กินปลาดีกว่า~~ ^ ^
(แล้วแมวดำกะหนูสนามตาลก็ช่วยกันชำแหละปลาย่างเป็นที่หนุกหนาน)
ซับ : อือ...มันมีเนื้อตรงไหนอีกอ่ะ...ตรงแก้ม?
ป้า : หือ แก้ม...ตรงนี้มั้ง...(เอาตะเกียบจิ้มๆ) เฮ้ยไม่มีเนื้ออ่ะ จะมีก็มีแต่ตรงลูกตาละ (เอาตะเกียบจิ้มตาปลาออกมา)
ซับ : หา? มันกินได้เหรอ
ป้า : อือ...ได้จิ
saara : (จ้องมองการกระทำของสัตว์สองตัวอย่างสนใจ)
ป้า : ก็มันจะเป็นวุ้นๆ ลื่นๆ มีนิดเดียว...ตรงนี้...(เขี่ยออกมา)....เอาป่ะ?
ซับ : ไม่อาว~~~
ป้า : หือ ไม่เอาจริงอ่ะ (ว่าแล้วก็จิ้มเนื้อตรงลูกตาปลาเข้าปาก)
ซับ : หง่า...ป้ากินจริงอ่ะ? ^ ^;;;
(สัตว์ทั้งสองยังคงชำแหละซากปลาย่างต่อไปอย่างหนุกหนาน)
น้องkyo : จะกินแบบไม่ให้เหลือซากเลยเรอะ

-ว่าด้วยเรื่องมารยาทบนโต๊ะอาหาร ตอน 2-
ac : (ค่อยๆ เอาตะเกียบคีบเส้นใส่ช้อน บรรจงเอาช้อนกดขอบชามตัดเส้นให้ขาด แล้วยกช้อนเข้าปากอย่างช้าๆ)
ป้า : (จ้องอยู่นานแล้น) ...คือ...นะ...ไม่ต้องกินเรียบร้อยมากก็ได้ ยกสูบไปเลยก็ได้นะ ^ ^
ac : ^_^ (ยิ้มอย่างน่ารักมาก...แต่ก็ยังกินอย่างนิ่มนวลต่อไป)
บะหมี่ชามนั้นชามเดียว เธอสามารถใช้เวลากินเท่ากับที่คนอื่นๆ สวาปามอาหารหมดทุกรายการได้...ยกตำแหน่งสาวน้อยผู้เงียบขรึมและเรียบร้อยให้ทันทีจ้า เหอๆๆ ^ ^

งานนี้ปากทำงานหนักมาก นอกจากเวลาที่เอาอาหารเข้าแล้วมันก็ไม่ได้หยุดพูดคุยกันเล้ย...

-ไอเดียฟิคบนโต๊ะอาหาร-
โนะ : wizard จะแต่งนิทานเด็กดีเหรอ เรื่องไรอ่ะ
wizard : คราวนี้กะว่าจะเอาเรื่อง....ช่างทำรองเท้าอ่ะ
ป้า : หือ....เรื่องมานเป็นไงนะ ลืม
wizard : ก็เรื่องที่เป็นภูตตัวเล็กๆ ออกมาทำรองเท้าให้ไง
โนะ : อือ แต่เปลี่ยนเป็นทำอย่างอื่นแทน
ป้า : ....อย่างอื่น....เหอๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
wizard : ...ไรงะ
ป้า : .....คือเพิ่งได้ไอเดียชั่วร้ายงะ เหอๆๆๆ ^ ^
wizard : ป้า~~~ ป้าไปแต่งเรื่องอื่นนะ เรื่องนี้จอง~~~

-แมวหลอน...อีกละ-
กิ้งก่า : อือ...แต่ใน shounen ตอนที่ยินบอกว่าจำหน้ากับชื่อคนที่ตัวเองฆ่าไม่ได้เนี่ย...เราชอบอ่ะ
ป้า : ใช่ม้า~~~~~~ ^ ^ ที่รักเราเด่นสุดเนาะ~~~~~ @^ ^@ (หลอนออกนอกหน้า)
กิ้งก่า : หือ? ไรนะ? ที่รักป้าเสียศูนย์?
ทั้งโต๊ะ : (ฮา~~~~~)
โนะ : โนะว่าที่จำไม่ได้เพราะหมวกบังหมดม้าง ^ ^
ทั้งโต๊ะ : (ฮาอีก)

-โฮๆๆ...ทำไมโต๊ะนี้มันแห้งแล้งโคนันอย่างงี้...-
โนะ : (เหล่มองโต๊ะข้างๆ ที่กำลังพลิก colorworks, drill, เล่ม 41 ฯลฯ) อ่านะ...โต๊ะนี้มากันแต่ตัวจริงๆ
กิ้งก่า : (ทำเสียงโหยหวน) ง้า~~~ ดูม่าง~~~~~
ป้า : หมีขาวค้าบ~~~
วาตะ : (เอื้อมมือสุดๆ เพื่อส่งหนังสือให้)
แล้วหนังสือเล่มนั้นก็วนไปรอบโต๊ะหนึ่งรอบ
คนๆๆ : (ตะโกนจากโต๊ะโน้น) ป้า~~~ ดูป่ะ
วาตะ : (เอื้อมมือสุดๆ เพื่อส่งหนังสือให้)
wizard : ป้า~~~ ดูม่าง~~~
หนังสือวนรอบโต๊ะอีกหนึ่งรอบ
ป้า : อ่ะหมีขาว...ขอบคุณค่า~~ (ยื่นหนังสือส่งคืนให้)
วาตะ : (เอื้อมมือสุดๆ เพื่อรับหนังสือ)
กิ้งก่า : อือ...เล่มนั้นอะไรน่ะ (ชี้ไปที่หนังสือซึ่งโต๊ะข้างๆ กะลังดูกันอยู่)
ป้า : ก็เล่มตะกี้ไม่ใช่เหรอ
กิ้งก่า : ดูหน่อยๆ
ป้า : หมีขาวค้าบ~~~
วาตะ : (เอื้อมมือสุดๆ เพื่อส่งหนังสือให้)
...หมีขาวทำหน้าที่เป็นเส้นทางส่งต่อสินค้าระหว่างโต๊ะไปแล้ว...^ ^ ใครอยู่หน้าร้านมองมาคงแปลกใจน่าดูที่เห็นมือยื่นๆ ข้ามทางเดินระหว่างสองฟากฝั่งโต๊ะเป็นระยะๆ..หุๆๆ

-ภาษาหนูสนามตาล-
wizard : (อ่านที่ซับเซ็นในคัมภีร์) ...นี่อ่านว่าอะไรน่ะ
โนะ : อืม...อะไรนะ...หิวข้าว...หิวข้าว...แล้ว...อะไรหว่า...
กิ้งก่า : ....อ่านไม่ออกอ่ะ เขียนว่าไรงะ
โนะ : ...ซับเขียนภาษาหนูสีน้ำตาล เหอๆๆๆ ^ ^
wizard : ซับ~~~~ แปลหน่อย~~~
ซับ : อะราย~~~ ทำไมอ่านไม่ออกกันงะ เราก็เขียนธรรมดาๆ น้า~~ อ่ะป้าอ่านจิ (ยื่นคัมภีร์ให้ป้า)
ป้า : อืมมมมม...(เหล่ลายมือซับอยู่พักนึง) หิวข้าว หิวข้าว ขี้เกียจจัง กินหมั่นโถวก็ได้....ไรฟะ...
ซับ : เห็นมะ...ป้ายังอ่านได้เลย
โนะ : อ่ะ ก็ป้าเป็น translator งาย แปลภาษาหนูสนามตาลได้ เหอๆๆ ^ ^
ป้า : ไม่ได้แปลอย่างเดียวน้า~~~ ทำให้วิบัติขึ้นก็ล่าย เหอๆๆๆ ^ ^
ซับ : ..............

ส่วนที่โต๊ะสอง......ใครให้เจ้าคนๆๆ กะนาโอะมาอยู่โต๊ะเดียวกันฟะ? เหอะๆๆ - -" มานตีกันตลอดเลยให้ตาย...(อะไรก็ไม่รู้เหมือนกัน เหอะๆๆ)
(นาโอะ :: ม่าย~~~~ ก็เราลากกิ้งก่ามานั่งกั้นแล้วน้า~~~~ กิ้งก่าหนีเราไป~~~~ T_T)

และแล้วก็ถึงตาลุงต้องแฉ (เพราะป้าไม่ได้นั่งโต๊ะนี้ เหอๆๆ) แน่นอน...ตัวเอกของโต๊ะลุงก็คือ......เหยี่ยวน้อยหลงดอยอิลจังน่ะเอง เหอๆๆๆๆๆ ^^ (อิล :: -"-;;;)

- ..'ท่ากินแบบวอดก้า'.. -
(จานทาโกยากิวางกลางโต๊ะ)
ลุง :: อ่ะ อยากดูกานนักใช่มะ? ไอ้ท่ากินแบบวอดก้าเนี่ย
คนๆๆ :: เอาเลยลุงๆๆ
ลุง :: (หยิบตะเกียบแล้ว "ทิ่ม" ...ช่าย ขอย้ำว่าทิ่ม...ทาโกยากิขึ้นมากิน)
ทุกคน :: ...................

- เหยี่ยวน้อยหิวโซ เทค1 -
ลุง :: (หยิบจานทงคัทสึมา) เอาป่าวอิล?
อิล :: เอาๆ
นาโอะ :: ใครเอามั่ง~~? (วางจานฟุจิมากิกลางโต๊ะ)
อิล :: (คีบไปกิน)
ลุง :: ...ท่ากินน่าเกลียดมากเลยอิล (...คือกัดแล้วไอ้ที่เหลือมานเละกระจายออกมาอ่ะ เหอๆๆ)

- ค้างคาว vs สาหร่าย -
ชุน :: (พยายามเขี่ยๆ ฟุจิมากิอยู่ในจาน)
ลุง :: (หันไปมอง)
ชุน :: ..ใครมีกรรไกรมั่งมั้ยเนี่ย...สาหร่ายเหนียวชะมัด
ลุง :: ...................

- เหยี่ยวน้อยหิวโซ เทค2 -
นาโอะ :: อิลๆ ไข่ตุ๋นเอาป่าว?
อิล :: อื้อๆ (พยักหน้า) << คือว่าอาหารเต็มปากอยู่น่ะเอง เหอๆๆ

- เหยี่ยวน้อยหิวโซ เทค3 -
หมีขาว :: ใครเอาสเต๊กมั่ง?
ลุง :: เอาๆๆ
หมีขาว :: (ส่งจานให้)
ลุง :: (รับมาคีบใส่จาน) อิลเอาป่ะ?
อิล :: อื้อๆ (พยักหน้า) << อาหารยังเต็มปาก เหอๆๆ

- ค้างคาว vs สเต๊ก -
ชุน :: (พยายามใช้ตะเกียบฉีกๆ สเต๊ก...ชิ้นมานก็เล็กๆ พอคำอ่ะนะ - -")
ลุง :: (หันไปมอง) ทำไรวะแก?
ชุน :: (ใช้ตะเกียบชำแหละชิ้นสเต๊กต่อไป) ดูดิลุง เนื้อยังแดงๆ อยู่เลย...
ลุง :: เออน่า กินๆ เข้าไปเหอะ
ชุน :: มานเหนียวอ้ะ (ยังใช้ตะเกียบชำแหละต่อ)
ลุง :: ก็คีบยัดใส่ปากไปทั้งอันสิฟะ
ชุน :: ไม่ได้ลุง...ค้างคาวปากเล็ก
โกเมะ :: ...วันหลังเอาเครื่องปั่นมาด้วยดีมะ? เหอะๆๆ ดูดเอา...

- เหยี่ยวน้อยหิวโซ เทค4 -
อิล :: (มองรอบโต๊ะที่มีแต่จาน+ชามเปล่า) อ่า...หมดแล้วเรอะ??
โกเมะ :: เหลือซุป(มิโซะ)อ่ะ เอาป่ะ?
อิล :: เอาๆๆ
นาโอะ :: (รับจากโกเมะมา) ..อ้ะ มันต้องคนๆ ก่อนช่ายป่ะ... (หยิบตะเกียบมากำลังจะคน...ชะงัก...ยกตะเกียบมาแกล้งทำท่าเหมือนถุยน้ำลายใส่ แล้วค่อยคน << เปนพฤติกรรมอันไม่เหมาะสมยิ่ง กรุณาอย่าเลียนแบบ เหอๆๆ)
คนที่เหนเหตุการณ์ :: (ทำหน้าหยะแหยง)
ลุง :: ทำไรของแกวะโอะ
นาโอะ :: (หัวเราะ ทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้ แล้วก็เทแบ่งให้อิล...แล้วก็เทแบ่งให้คนอื่น)
ลุง :: (มองชามอิล แล้วก็มองชามซุปมิโซะที่นาโอะกะลังเทให้ชุน) เฮ้ยๆ อิล โอะมานเทให้แต่น้ำว่ะ เหอๆ
อิล :: เออ~~ ใช่~~~ เต้าหู้ล่าาา~~~~
นาโอะ :: อ่ะๆๆ (คีบให้...หนึ่งชิ้น)
อิล :: ..............ชิ้นเดียวเนี่ยนะ
นาโอะ :: อ่ะๆๆๆ (คีบให้เพิ่ม)
(หมายเหตุ...เต้าหู้ในซุปมิโซะ...ชิ้นลูกเต๋าขนาด...เท่าไหร่ฟะ ครึ่งเซน? เหอๆๆ)

- แย่ง... -
นาโอะ :: (ถือตะเกียบจะคีบกะหล่ำฝอยที่เหลือในจานทงคัทสึ)
ลุง :: (เอาตะเกียบคีบกะหล่ำฝอยที่เหลือในจานทงคัทสึเข้าปาก << ตัดหน้านาโอะน่ะเอง เหอๆๆ)
นาโอะ :: (มองหน้า) อ่านะ....กินเศษๆ ก็ล่าย T_T (บ่นพลางคีบๆ เศษผักในจานกิน)
ลุง :: อ่ะ โทษที เหอๆๆ ^^;;;

- ตุ่นน้อยกับซุปมิโซะ -
คนๆๆ :: (ยกถ้วยซุปมิโซะซดแล้วก็วางไว้บนโต๊ะ)
ตุ่น :: (คว้าไปเทซุปที่เหลือจากคนๆๆ...เอ่อ ซัก2ccมั้ง...ใส่ช้อนกิน)
นาโอะ :: ...โห อนาถว่ะ...

- เหยี่ยวน้อยหิวโซ เทค5 -
อิล :: (คีบปลาย่างชิ้นบะเอ้งจากเซทกล่องอะไรซักอย่างไปกิน)
ลุง :: เหวย...ทั้งชิ้นเลยเรอะ....
ใครไม่รู้ :: (ส่งจานอโวคาโดมาวางตรงหน้า)
คนอื่น :: (คีบกิน)
นาโอะ :: ใครเอาอีกมั่ง?
อิล :: อื๋อ อะไออ่ะ (อะไรอ่ะ ) อะอ่อยอ่าว (อร่อยป่าว) ...(แล้วก็คีบไป)
นาโอะ :: (เหล่) อ่านะอิล...ยังไม่หมดปากเลยนะ...
(ซักพัก..)
อิล :: อ๊ะ! อะอ่อยหนิ..(อ๊ะ อร่อยหนิ) ....(ว่าแล้วก็คีบชิ้นที่สอง...คือชิ้นแรกยังไม่หมดปากเลยนะเฮีย เหอๆๆ) 

- หลอน...เทค1 -
ลุง :: (เอา conan drill ขึ้นมาเปิดๆ) เฮ้ย ดูดิอิล มีหมวกเฮย์จังด้วยว่ะ
อิล :: ห๊ะ!! (ตะโกนลั่นร้าน ผุดลุกขึ้นชะโงกขึ้นมาทันที)
นาโอะ+ลุง :: เฮ้ย~~~ เบาๆ สิว้อย~~~~!!

- หลอน...เทค2 -
ลุง :: (เอาcolor work มาเปิดๆ...อีกละ) นี่งายๆ ตอนแรกกะว่าจาเปิดหน้านี้โชว์เรียกอิลแล้วน้า เหอๆๆ
อิล :: ห๊ะ...อุ๊บ! (ผุดลุกขึ้นชะโงกเหมือนกัน แต่คราวนี้ยังยั้งตัวทัน เหอๆๆ)

- "...สามเล่มห้า...สิบครับ สาม...เล่มห้า...สิบ..." -
นาโอะ :: นี่ๆๆๆ ใครจะซื้อสมุดโคนันม่างงง~~~~ สามเล่มห้าสิบ~~~
ลุง :: อ่า...สองสาม (สองเล่มสามสิบ) น่าาา~~~
นาโอะ :: โห่ลุง~~~ โอะไม่ได้ตังค์เลยน้า~~~........บลาๆๆๆ....
(ต่อราคาเล่นกันอีกซักพัก...)
ลุง :: เออๆ เอาวะ เอามาสามก็สาม.... (ยื่นตังค์ให้)
นาโอะ :: เย้~~~!! ^^ (ยื่นสมุดให้ลุง) ...เอ้า~~~ ใครจาเอาอีกเร้วว~~~ สามเล่มห้าสิบ~~~
ลุง :: เฮ้ยๆ โอะ แกต้องอย่างงี้เฟ้ย... "สมุดโคนันครับ~~สมุดโคนัน...โปรโมชั่นพิเศษวันนี้~~...สาม~~เล่มห้า~~สิบบาท~เท่านั้น~~...สาม~~เล่มห้า~~สิบบาท...ช้า~~หมด...อดเข้า~~วิด~ศะ~วะ~~~..." (ทำเสียงmonotone ยานๆ แบบรถขายกับข้าว)
ทั้งโต๊ะ :: (ฮา~~~~)

- "หน้าใส ไร้สิว ต้อง...บิ~โอ~เร~~..." -
อิล :: (ทำไรซักอย่างกะกระเป๋า...หยิบมือถือมั้ง...)
นาโอะ :: (เหลือบไปเหน...) เฮ้ย~~~ อิลพกบิโอเรด้วย~~~~ (คว้าออกมาส่งให้ลุง)
อิล :: เฮ้ยๆๆๆ!!!!
ลุง :: (รับมาแล้วก็หัวเราะ) เฮ้ยอิล แกพกมาทำไมวะ เหอๆๆๆๆ
นาโอะ :: (ขำกลิ้ง)
ลุง :: (ตะโกนข้ามโต๊ะ) ป้าๆๆ อิลมานพกบิโอเรด้วยว่ะ เหอๆๆ ^^
อิล :: ลู๊งงง~~~ เอาคืนม๊าาา~~~!!
นาโอะ :: นี่ๆๆๆ มีaxeด้วยอ้ะ 5555555 (คว้าฝาaxeมาได้)
อิล :: เฮ้ยๆๆๆ เอาม๊าาา~~~!! (รีบคว้าทุกอย่างกลับเข้ากระเป๋า)
ทั้งโต๊ะ :: (ฮา~~~)

หลังจากนั่งแช่กันจนกะว่าพอให้พนักงานในร้านเริ่มเขม่นที่อีกลุ่มนี้มันไม่ไปซะที ชาว CJR ก็สั่งเช็ค หารเฉลี่ยค่าอาหารกันเป็นที่เรียบร้อย พอเสร็จเรื่องจ่ายตังค์ปุ๊บทั้งคณะก็ค่อยๆ ทยอยกันออกจากร้านฟูจิ...ขอบคุณสำหรับอาหารและบรรยากาศในวันนี้นะคะ ^ ^ ...และขอบคุณที่ไม่ไล่พวกเราออกกลางทางค่ะ ^ ^;;

[จบตอน - ความวุ่นวาย ณ ร้านฟูจิ]

*-*-*-*-*-*-*-*

- - ความวุ่นวาย (กว่า) ณ ร้านคิโนะคุนิยะ - -

โปรแกรมต่อจากมื้อกลางวันที่ร้านฟูจิของเราก็คือการทัวร์ร้านหนังสือคิโนะคุนิยะ ที่ซึ่งเราได้นัดหมายเฮย์ชิน ผู้ร่วมงานมีทติ้งอีกคนที่ไม่ได้มาร่วมกินโต๊ะในวันนี้ หลังจากการแวะเข้าห้องน้ำเพื่อทำธุระส่วนตัวกันเล็กน้อย คณะมีทติ้ง CJR ก็ย้ายพลไปยังคิโนะซึ่งอยู่ชั้นล่างถัดจากร้านฟูจิพอดีๆ

หน้าร้านคิโนะ...
เฮย์ชิน :: เออ ลุงๆ มีของจะให้ด้วย.. (ค้นๆ ในแฟ้ม)
ลุง :: (ยื่นหน้าไป) หือ? ไรอ่ะฮับ?
เฮย์ชิน :: อ่ะ นี่...(ยื่นกระดาษสีเหลืองอ่อนๆ ให้ลุง)
ลุง :: หือ?? (รับมาดู...แล้วก็....) ..อ๊าาาาาาาาาาาาาาาา~~~~~~!!!! รันจังงงงงงงง~~~~~~!!!!!! @^^@ แงร้ววว~~~~~~!!! (เริ่มหลอนไม่เปนภาษา+กระโดดๆ ไปมาเหมือนเด็กเล็กๆ ได้ของเล่นใหม่ไม่มีผิด)
คนอื่น :: ...............
ใครไม่รู้ :: ..เออ หมาข้างล่างน่ารักว่ะ
ลุง :: เหอๆๆๆ~~~ หมาป่า~~~~ @^^@
ป้า :: (ยื่นหน้ามาดูมั่งหลังลุงเลิกกระโดดๆ แล้ว) ...เออ งั้นแกเอาส่วนนี้ (ชี้ไปตรงรูปส่วนหนึ่งของหน้าหมาป่า(มั้ง?)ตรงมุมขวาล่างของกระดาษ) แล้วเราเอาตรงนี้ (ชี้ทั้งรูปรัน) ละกันนะ...เหอๆๆ
ลุง :: (เหล่ใส่ป้า) เฮ่ย เรื่องไรฟะ.... (หันไปหาเฮย์ชิน) แง้วว~~~ ขอบคุณคร้าาาบบ~~~~~ @^^@
(แล้วลุงก็หลอนต่อไปอีก14.12นาทีจึงค่อยสงบลง...เล็กน้อย...เหอๆๆ)

(รันจังน่าร้าาากก~~~ งี้ดดด~~~ @^^@)

ด้วยความที่เป็นเวลาบ่ายของวันอาทิตย์ วันนี้ร้านคิโนะคุนิยะจึงเต็มไปด้วยลูกค้าที่มาเลือกซื้อหนังสือจนเต็มร้าน เมื่อชาวมีทติ้งเคลื่อนพลเข้าไปจึงยิ่งเป็นการช่วยให้ร้านมันแน่นขึ้น และแน่นยิ่งขึ้นไปอีกเมื่อทั้งหมดพร้อมใจกันไปออกันอยู่หน้าชั้นหนังสือโคนัน

เฮย์ชิน : ...แบบนี้เรียกว่า "ปรากฏการณ์แร้งลง"

เสียงกรี๊ดกร๊าดฮือฮาต่อความงามของหนังสือดังเป็นระยะๆ จนป้าผู้นำกลุ่มทัวร์เข้ามาชักเหงื่อตกว่าจะถูกผู้จัดการร้านตรงเข้ามาสะกิดให้ออกตอนไหน...
วาตะ : ...เสียงดังกันจังเลยเนาะ
ป้า : ...นี่...สงสัยเราจะลืมบอกทุกคนนะ...ว่าที่นี่ร้านหนังสือ....

งานนี้หลายคนได้หนังสือติดไม้ติดมือกลับไปกันเล่มสองเล่ม...ยกเว้นอิลจัง...เหยี่ยวน้อยได้ไปมากกว่าเล่มสองเล่ม...
อิล : ป้า...นี่อะไรอ่ะ... (หยิบโคนันชุดที่เป็นเล่มสีน้ำเงินกะแดงสองเล่มคู่กันมาให้ดู)
ป้า : ...อือ...อันนี้เป็นคดีโคนันจากเล่มเก่าๆ เอามาแยกกันอ่ะ แยกส่วนที่เป็นตัวคดีไว้เล่มนึง แล้วส่วนที่เป็นภาคไขคดีก็ไว้อีกเล่มนึงอ่ะ
อิล : ราคานี่...(ชี้ที่ป้ายราคา)...คือสองเล่มรวมกันรึเปล่า
ป้า : ใช่แล้วจ้า
อิล : อืมมมมม...งั้นเอาด้วย (หยิบไปวางรวมกะกองหนังสือที่อิลตั้งใจจะซื้อ)
ป้า : (ชะโงกดูกอง "ตั้งใจจะซื้อ" ของอิล) เฮ้ยอิล...เอาจริงงะ
โนะ : โห.......

รายการช้อปของเหยี่ยวน้อยจากยอดดอยหนนี้สร้างความตื่นตะลึงให้แก่ผู้พบเห็นเป็นอย่างยิ่ง แหล่งข่าวสืบทราบมาว่าอิลจังเตรียมพกเงินมาเผาทิ้งในคิโนะนี้เป็นหลักพัน แล้วก็ได้เผาทิ้งสมใจจริงๆ เหลือติดตัวกลับบ้านไปเป็นหลักร้อยจ้า...หึๆๆ นอกเหนือไปจากโคนันแล้ว ร้านหนังสือคิโนะคุนิยะยังอุดมสมบูรณ์ไปด้วยหนังสือการ์ตูนและโดจินนานาชนิด เป็นสวรรค์สำหรับสิ่งมีชีวิตแถวนี้ดีๆ นี่เอง

โนะ : ^ ^ (หลอนโดจินไซยูกิบนชั้นข้างๆ) ป้า~~~ เห็นม้าย~~~ ไซยูกิ ง้า~~~~~
ป้า : อือ...เห็นแล้วล่ะ...รอดูอยู่เนี่ยว่าแกจะหลอนตอนไหน เหอๆๆ ^ ^

...โดยเฉพาะเมื่อได้ไกด์ซีเนียร์ผู้ชำนาญทางอย่างเฮย์ชินด้วยแล้ว...หุๆๆ...

กิ้งก่า : (คุ้ยๆ แถวชั้นโดจิน) นี่...มีโดอีวาเปล่าอ่ะ
เฮย์ชิน : หือ? มีนี่...แถวๆ นี้ไง..วันก่อนยังเห็นอยู่เลย (ดึงเล่มนึงออกมาจากชั้น) อ้ะนี่ไง
กิ้งก่า : แอ่บๆๆๆ ^ ^ <--ส่งเสียงอะไรซักอย่างที่เป็นการแสดงความดีใจในภาษากิ้งก่า พร้อมกับวิ่งไปขอเปิดดูที่เคาท์เตอร์ทันที

ช่วงเวลานี้จึงกลายเป็นช่วงเวลาตามอัธยาศัย สิ่งมีชีวิตจากคณะมีทติ้งเดินดูของในคิโนะกันอย่างตามชอบใจ คนที่ดูหายอยากแล้วก็ขยับขยายหนีออกมานั่งรอกันแถวๆ ม้านั่งหน้าร้านแทน

ป้า : เออนี่ถามหน่อยจิ....ปกติอ่านการ์ตูนไรมั่งง่ะ
เพื่อนsaara : ปกติไม่อ่านค่ะ ไม่ชอบอ่านการ์ตูน
ป้า : อ่า...^ ^;;;; งั้นมางานนี้ก็เซ็งนรกเลยจิ...โทษน้า~~
(นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า - ให้ระวังก่อนลากเพื่อนมางานมีทติ้ง)

ระหว่างที่รออยู่นี้ก็เป็นเวลาเซ็นคัมภีร์กันต่ออีกรอบ และเวลาขายของ...

ลุง : หง่า...(สับหาการ์ดในกอง)....อุตส่าห์แยกการ์ดเฮย์ออกมาไว้ให้อิลโดยเฉพาะแล้วนะ หายไปไหนวะ...

แต่งานมีทติ้งหนนี้การค้าไม่คึกคักเท่าปีที่แล้วเจ้าค่ะ นอกจากผลิตภัณฑ์จากเตาเผาแล้วของขายก็มีแต่การ์ดโคนันเท่านั้นเองเจ้าค่ะ...อ้อ...มีแฟ้ม movie 7 ที่เจ๊เฮย์ชินลืมอีกอย่าง...เหอๆๆ เปิดประมูลแล้ววันนี้ ณ โต๊ะขายของประจำ CJR จ้า (...และเหยี่ยวน้อยอิลจังก็คว้าไปครองเรียบร้อยแล้วจ้า)

คนที่ช้อปเสร็จธุระจากคิโนะเรียบร้อยแล้วก็ค่อยๆ ทยอยกันออกมาสมทบกลุ่มที่รออยู่หน้าคิโนะเรื่อยๆ แต่ถึงแม้จะยังมีที่ว่างบนม้านั่ง ส่วนใหญ่ดันสมัครใจกันลงไปกองกะพื้นกันซะมากกว่า คนเดินผ่านไปผ่านมาคงนึกในใจ "เกะกะตีนฉันเฟ้ย" ....โปรดยืนสงบนิ่งเพื่อสำนึกในพระคุณของยามแถวนั้นที่ไม่มาเขี่ยๆ ไล่ออกโดยพร้อมเพรียงกัน....

ป้า : ลุงขา~~~~~~ เก้าอี้ก็มีนะค้า~~~~~~ (ทำเสียงหลอนเยือกๆ)
ลุง : (นั่งขัดสมาธิสับการ์ดอยู่กะพื้น) อือ...ไม่เป็นไร ตรงนี้ก็ได้
ป้า : (เรียกเจ้า 123) นี่~~~ เก้าอี้ตรงนี้ยังว่างนะ นั่งได้ๆ
123 : อ่า....ไม่เป็นไรฮะ
ป้า : คือ....มานเกะกะทางเดินอ่ะ ^ ^
ตุ่น : ...เกะกะชาวบ้านเค้าน่า~~
123 : (ขยับมานั่งข้างๆ ตุ่นแทน)
ป้า : เฮ้ย....เก้าอี้มีไหงไม่มีคนนั่งฟะ...
คนๆๆ : เค้าเคารพผู้อาวุโสกันไง เลยให้คนแก่นั่งเก้าอี้
ป้า : ...อ่ะ...งั้นแกมานั่งอยู่ทำไมฟะ...ลงไปเลยป่ะ เหอๆๆ

เหตุที่นั่งกันอยู่ตรงนั้นนอกจากเพื่อเซ็นคัมภีร์ต่อกับชื่นชมหนังสือ & โดที่ซื้อมาแล้ว ยังเนื่องด้วยเหตุว่ายังมีสิ่งมีชีวิตบางชนิดติดความหลอนอยู่ในร้านคิโนะอยู่นั่นเอง รอกันอยู่ได้พักนึง ในที่สุดลุงก็ตัดสินใจส่งหน่วยกล้าตายเข้าไปติดตามหาบุคคลหายสาบสูญในร้าน...

ลุง : เฮ้ชุน...บินไปตามพวกนั้นในร้านหน่อยดิ
ชุน : (พยักหน้ารับ)
ลุง : อย่าไปบินชนไรนะเฟ้ย
ชุน : เออๆ ลุง จะพยาม...

...แต่ไม่ทราบว่าลุงตัดสินใจถูกรึเปล่าที่ส่งค้างคาวเข้าไป...เหอๆๆ ^ ^

ชุน : ลุงบอกให้มาตามอ่ะ หลอนเสร็จยัง? 
(ไม่มีใครสนใจเท่าไหร่ ยังหลอนอยู่)

จากคำบอกเล่าของโนะผู้อยู่ในเหตุการณ์ ซักพักพอหลอนโด เอวาสองเล่มจบ กิ้งก่าก็ลากโนะไปหลอนโดต่อ..โดยมีค้างคาวเดินตามมาเล็กๆ..

ชุน : เออ ลืมเลย ลุงให้มาตามอ่ะ
กิ้งก่า : อ่ะเรอะ งั้นไปๆ
(...กว่าจะเสด็จออกได้นะ...)

แล้วก็ตั้งหลักกันอีกพักหนึ่งตรงหน้าร้านนั่นแหละ จนอิลจังชักทนไม่ไหวเพราะมีเป้าหมายในใจร่ำร้องอยู่

อิล : ป้า~~~~~~ ไป mokit กาน~~~~~~
ป้า : อือ...เออเนาะ...เอ้า~~~!!! ไปกันเหอะ
อิล : ^ ^ ไป mokitๆ (ดีใจออกนอกหน้า)

พอถึงตรงนี้ wizard ก็จำต้องลากลับก่อนเพราะแม่เรียกแล้ว (แม่เค้านั่งอยู่ตรงนั้นด้วยงะ...เหอๆๆ) ขอบคุณที่มาร่วมงานนะคะ...ขอบคุณคุณแม่ด้วยที่ไม่ส่งสายตาหวาดระแวงให้...เมี้ยว~~ ^ ^ แล้วคณะมีทติ้งก็ออกเดินทางสู่ร้าน mokit กันต่อไป...งานนี้กระเป๋าเบากันโดยถ้วนหน้าแล้ว แต่ทว่าร้าน mokit ก็ยังสามารถกระชากเงินออกจากกระเป๋าของหลายๆ คนได้สำเร็จ...จะเป็นอย่างไร...หุๆๆ...โปรดติดตามชม

[จบตอน - ความวุ่นวาย (กว่า) ณ ร้านคิโนะคุนิยะ]

*-*-*-*-*-*-*-*

(To Be Continued...)

<< Back to Gallery