Conanian (CJR) Meeting 4#

- วันอาทิตย์ที่ 4 พฤษภาคม พ.ศ. 2546 -
World Trade Center

เรื่อง - Cherie / Woof / Sano
ภาพ - Woof / Wizard

[หมายเหตุ - ถ้ารูปไหนไม่ขึ้นให้ลองคลิกขวาที่รูปแล้วเลือก Show Picture ดู เพราะรูปมีหลายรูปและบางรูปค่อนข้างใหญ่ ขออภัยในความไม่สะดวก...]

- - แรกก้าวสู่เวิลด์เทรด... - -

เวลาประมาณ 9 นาฬิกา...เอ่อ กี่นาทีไม่รู้ไม่ได้ดู.. รถแท็กซี่สี..เอ่อ ลืมแล้ว เหอะๆๆ..ขับมาจอดเอี๊ยดหน้าเวิลด์เทรด...ตรงหน้าจุดนัดพบร้านโซนี่เป๊ะ.. มองออกมาก็เห็นกลุ่มคนย่อมๆ นั่งสุมหัวกันอยู่...โอ คงใช่แน่แล้ว...ลุงจึงได้เปิดประตูรถก้าวลงมา เดินตรงเข้าไปสบทบด้วยทันที... (ค่าแท็กซี่เรอะ? เออ....แม่จ่าย เหอๆๆ ^^) จากการมองสำรวจคร่าวๆ สามารถระบุกลุ่มตัวประหลาดหน้าร้านโซนี่ได้ว่าเป็นตุ่นน้อยโดโกะ กับ123น้องชาย และสหายblueraccoon และแน่นอน...วัตถุสีขาวสลับแดงยังกะที่ห้ามจอดรถตามขอบถนนซึ่งกำลังนั่งเมาท์อยู่อย่างเมามัน...ตัวแสบประจำโรงน้ำชา...อะคาอิ ชูอิจิ ฉายา "คนๆๆ" นั่นเอง(ผู้เสนอหน้ามาตั้งกะ8โมง...เพื่ออะไร? เหอๆๆ ^^) ... และคำแรกเมื่อเห็นลุงอยู่ในระยะประชิดแล้วคือ...

"ลุง ท่าเดินยังกะจะมาหาเรื่องใครงั้นแหละ เหอๆๆๆ"

...อ่ะจ้าๆ ท่าเดินข้าพเจ้า(ลุง)มันเป็นเอกลักษณ์งี้แหละน้า เหอะๆๆๆ...

ระหว่างนั้นก็เหลือบๆ เห็นบุคคลผู้หนึ่งนั่งแอบๆ อยู่หน้าประตูห้างแถวๆ เจ้าบลูฯ ..แต่ด้วยความเป็นคนนิสัยดีมาก~~~ คือถ้าไม่เคยเห็นหน้าแล้วไม่ทักมาข้าจาไม่ทักตอบ...ลุงจึงได้นั่งลงฟังเจ้าคนๆๆ พล่ามต่อไป ...ทราบชื่อภายหลังว่าบุคคลผู้นั้นคือ ac conan ผู้อาจหาญฉายเดี่ยวมางานมีทเป็นครั้งแรกน่ะเอง เหอๆๆ ขออภัยคร้าบที่ไม่ได้ทัก ^^' (อืม คราวหน้าใครหน้าใหม่ๆ มามีท...ทักลุงได้นะ ลุงไม่กัด เหอๆๆ อย่าหวังว่าลุงจะมาทักก่อนเด็ดขาด หุๆๆ...)

หลังจากทำการซื้อขายซีดีเถื่อนกับตุ่น พร้อมแถมไม้แกะรูปซาโต้กับทาคางิให้เป็นที่เรียบร้อย...ลุงก็นั่งลงอยู่ตรงขอบๆ หน้าร้านโซนี่ฟังเจ้าคนๆๆ นั่งพล่ามอะไรก็ไม่รู้ไป ..ด้วยความที่มืออยู่ไม่สุขเลยคว้ากล้องมาใส่แบตฯ+ฟิล์มแล้วก็แกล้งทำท่าจะถ่ายรูปให้เจ้าคนๆๆ และตุ่นน้อยวิ่งไปวิ่งมาหนีกล้องเล่น... เล่นกันได้ซักพักใหญ่...มองนาฬิกา...เกือบ 10 โมงแล้ว ก็เริ่มนั่งทายกันว่าใครจะโผล่มาเป็นรายต่อไป...แล้วเจ้าคนๆๆ ก็เริ่มปฏิบัติการถนัด แฉป้าตั้งกะสมัยนัดเจอกับยูกิเมื่อครั้งหนึ่งนานมาแล้วให้ตุ่นฟังเล่น...

...และแน่นอน ถ้าใครได้อ่านการแฉงานVBK3 ครั้งก่อน...ก็คงจะทราบกันดีว่าสิ่งมีชีวิต ณ โรงน้ำชาCJR เป็นพวกตายยากทุกราย ... ระหว่างที่เจ้าคนๆๆ กำลังแฉสนุกปาก...ลุงซึ่งมองออกไปด้านนอกก็เห็นบุคคลชุดดำเดินมา ..และเนื่องจากเป็นอะไรที่คุ้นเคยสายตาดีอย่างมากจึงสามารถระบุตัวตนได้ตั้งกะบุคคลผู้นั้นยังไม่ทันเดินข้ามถนนที่ให้แท็กซี่วิ่งขึ้นมาจอดหน้าเวิลด์เทรดฯ ด้วยซ้ำ ... จึงได้สะกิดๆ เจ้าคนๆๆ ที่นั่งอยู่ข้างๆ ...

"เฮ้ยๆๆ คนโดนนินทามาแล้วว่ะ"

...ใช่แล้วครับทั่นผู้ชม เธอผู้นั้นคือแมวดำตัวน้อยแห่งสุสานร้าง...ป้าCherie น่ะเอง...

... ... ...

เวลาประมาณ 9.45 สาวชุดดำแบกถุงกระดาษคิโนะใบเบ้อเริ่มลากร่างมาจนถึงสะพานลอยหน้า wtc สายตาเหลือบไปเห็นกลุ่มผู้ต้องสงสัยชุมนุมกันอยู่บริเวณหน้าร้านโซนี่ "...แม่เจ้า...อีพวกบ้านี่มาเช้าชิบเป๋งว่ะ" ยิ่งพอเดินเข้าไปใกล้ๆ เหลือบเห็นสิ่งมีชีวิตตัวหนึ่งชี้นิ้วมาทางตัวเอง คุณเธอก็ยิ่งแน่ใจเข้าไปใหญ่ว่าเจอผู้ร่วมชะตากรรมงานมีทติ้งแล้ว

"ไง กะลังนินทาพอดี" เป็นคำทักทายจากลุง woof หรือหมาป่าตาเดียวแห่ง CJR
"...คราวนี้ไม่ทักว่า 'ง่วง' แล้วเรอะ ^ ^"

หนนี้ลุงลงทุนทำเสื้อสำหรับใส่มางานมีทติ้งโดยเฉพาะ เป็นเสื้อยืดสีขาวพรินท์ลายรูปตัวเอง (แต่ฝีมือป้าวาด) ในฟิคเรื่อง CJR Adventure ของอุราชิม่า (หาอ่านได้แล้ววันนี้ในเว็บ Crazy Woof! จ้า ^ ^) พร้อมตัวคันจิเขียนว่า Katame no Ookami อันแปลว่าหมาป่าตาเดียวกำกับ...หุๆๆ แถมยังมีผ้าโพกหัวกะผ้าคาดตามาซะด้วย ส่วนป้านี่คงไม่ต้องบอก รักษา concept สาวชุดดำไว้ได้อย่างเหนียวแน่น แต่งดำทั้งตัวหัวจดเท้าจนเป็นที่สงสัยว่าเจ๊จะมางานศพชินอิจิรึไง

ซักพักเสียงจากมือถือของลุงก็ดังขึ้น แจ้งข่าวว่าค้างคาวน้อยมาถึงสถานี BTS ชิดลมแล้ว แต่กำลังหลงทาง จะมาถึงเร็วๆ นี้
ลุง : เฮ้ มาทายกาน~~~~ ว่าค้างคาวจะมาถึงครบ 32 มะ
ค้างคาวน้อยแสนซื่อ บินชนเสาค้ำรางรถไฟฟ้าไป 3.56 ตลบ จึงใช้เวลาพอสมควรกว่าจะมาสมทบกับคนอื่นๆ ได้ในที่สุด...เหอๆๆ

ลุง : เฮ้ยชุน แกเปลี่ยนชื่อเหอะ
ชุน : หือ? เปลี่ยนเป็นไรอ่ะลุง
ลุง : ชื่อแกมาน "ชุน" ใช่ป่ะ? ตัดสระออกแล้วกลายเป็น "ชน" พอดี เหอๆๆ ^^ มิน่าแกถึงชอบบินชนโน่นชนนี่..
ชุน : ............อ่า....นะ.............
ป้า : เป็นไงอ่ะชุน เจอมุขลุง อึ้ง เหอๆๆ ^ ^

ถัดจากค้างคาวก็เป็นโกเมล่าซึ่งมาในชุดสีสันสดใส โดดเด่นนับแต่ก้าวแรกที่หน้าบันไดเวิลด์เทรดแล้ว
ลุง : (โบกไม้โบกมือให้)
โกเมะ : ........(ไม่เห็น)
ลุง : (ตะโกนพร้อมกับโบกไม้โบกมือ) เฮ้ยโกเมะ~~~~~~~~~~~~~~~~
โกเมะ : .........(ไม่เห็นอีก)
ลุง : (ตะโกนต่อไป) เฮ้ยไอ้ ooo <--ชื่อเล่นจริงของโกเมะ
โกเมะ : (ในที่สุดก็เห็น)

ซักครู่ก็ถึงคิวของวาตารุ หมีขาวแห่งขั้วโลกเหนือ
ลุง : หมีขาวกำลังถูบ้านแหงเลย เหอๆๆๆ ^ ^
ทุกตัว : (ฮา)
(เสียงโทรศัพท์ป้าดังขึ้น)
ป้า : ค่า~~~
วาตะ : เอ่อ นี่อยู่ตรงไหนกันคะ
ป้า : หน้าเวิลด์เทรดค่ะ...หมีขาวอยู่ไหนคะ ถูบ้านเสร็จแล้วเหรอ ^ ^
วาตะ : อยู่เวิลด์เทรดแล้วค่ะ พอดีขับรถเข้ามาจอด เดี๋ยวจะขึ้นไปหานะคะ
(เห็นมะ...สัตว์แถวนี้อาถรรพ์กันจริงๆ...นินทาเป็นต้องโผล่...เหอๆๆ ^ ^)
วาตะ : กิ้งก่ามารึยังคะ
ป้า : ยังเลยค่ะ...สงสัยจะยังไม่ตื่น...เหอๆๆ ^ ^
วาตะ : นี่เมื่อคืนเจอกิ้งก่านะ บอกว่าซักแปดโมงครึ่งจะโทรไปปลุก กิ้งก่าก็บอกว่าดีๆ แต่เมื่อเช้าโทรไปก็ไม่มีคนรับอ่ะ สงสัยจะไม่มีคนอยู่บ้าน
(...ไม่งั้นก็หลับไม่รู้เรื่อง...เหอๆๆๆ ^ ^) 

ผู้ร่วมงานค่อยๆ ทยอยมากันเรื่อยๆ ทีละคนสองคน สำหรับคนที่คุ้นเคยรู้จักหน้ากันดีอยู่แล้วก็สามารถตรงเข้ามาทักกันได้ทันที แต่สำหรับคนที่เพิ่งจะมาเจอกันนั้น...อาการเหวอ+ไม่แน่ใจว่าทักถูกคนจะเกิดขึ้นมันก็เรื่องธรรมด๊า ธรรมดา ตัวอย่างเช่นสองสาวในชุดสีน้ำตาลกับเขียวซึ่งเดินตรงเข้ามาหาแบบระมัดระวัง ก่อนจะตัดสินใจรวบรวมความกล้าเดินตรงเข้ามาหยุดอยู่ตรงหน้าแมวดำ...
สาวน้อยเสื้อน้ำตาล : เอ่อ....นี่...พวก CJR ใช่มั้ยคะ
ป้า : ใช่ค่ะ ใครคะ?
สาวน้อยเสื้อน้ำตาล : SaarA ค่ะ
ลุง : หา?
สาวน้อยเสื้อน้ำตาล : ซา-อา-ระ ค่ะ
ป้า : ซา-อา-ระ ...เออ...ไม่เคยอ่านถูกเลยอ่ะ ^ ^

...SaarA จ๋า...ข่าวดี...ก่อนหน้านี้ไม่มีใครอ่านชื่อท่านถูกต้องเลยซักคน....เหอๆๆๆ ^ ^

อีกตัวอย่าง สาวน้อยอีกคนหนึ่งเดินตีโค้งเข้ามาหากลุ่มสัตว์ประหลาดซึ่งจับกลุ่มส่งเสียงและแลกเปลี่ยนกันลงนามในคัมภีร์ด้วยสายตาระแวดระวัง ตรงเข้ามาหยุดอยู่หน้าแมวดำ (อีกแล้ว...ไม่รู้ทำไม...หน้าตาก็ไม่ได้น่าไว้วางใจไปกว่าหมาป่าซักหน่อย...เหอๆๆ) อย่างลังเลใจ พร้อมกับรักษาระยะห่างไว้พอสมควร
"เอ้า...จ้องอะไรน่ะ...มีไรก็ว่ามา" ...สาบานได้นะป้าว่านั่นคำทักทายของคนเพิ่งเจอกันครั้งแรก?
"ป้า cherie ใช่มั้ยคะ" สาวน้อยคนนั้นตอบด้วยสายตาระแวดระวังเหมือนเดิม
"ใช่แล้ว ใครเนี่ย"
"wizard ค่ะ"

แล้วโฉมหน้าของสาวน้อยผู้ใช้ชื่อว่า wizard ซึ่งเป็นที่จับตามองของเหล่าลูกค้าเก่าๆ ด้วยลีลาการตอบกระทู้อันโดดเด่นและการเขียนฟิคซึ่งสั่นสะเทือนทั้งกองบรรณาธิการเว็บลุงก็เป็นที่เปิดเผย (ซะที) กระนั้นบุคคลที่เปิดตัวได้อย่างฮือฮาที่สุดก็ย่อมหนีไม่พ้นเหยี่ยวน้อยอิลจัง ผู้ซึ่งเป็นไฮไลท์ประจำงานนั่นเอง

ป้า : (รับโทรศัพท์) อือ...ว่าไง
อิล : ป้า...นี่อิลนะ...คือตอนนี้อิลอยู่ตรงสถานีแล้วอ่ะ ไปไงต่ออ่ะ
ป้า : หือ? ตรงไหนนะ
อิล : ที่ตรงข้ามมีศาลเหมือนศาลพระภูมิอ่ะ
ป้า : อ้อ...อิลอยู่ฝั่งตรงข้ามใช่ป่ะ
อิล : ใช่แล้วป้า
ป้า : เออ...งั้นอิลก็เดินตรงมาทางสี่แยกนะ แล้วก็....(บรรยายเส้นทางวิธีเดินจากสถานี BTS ชิดลมถึงเวิลด์เทรด)
อิล : อ้อๆ ขอบคุณฮะป้า แล้วเดี๋ยวเจอกันนะ
ป้า : อือจ้าๆ (วางหู) .....เฮ้ย~~~~~ เตรียมกล้อง~~~~~ อิลมา~~~~~~ ^ ^

....แต่ไม่ทราบว่าเพราะไกด์นำทางห่วยหรือเพราะเหยี่ยวบินหลงซะเอง ไม่ช้าเสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้นอีกครั้ง
อิล : ป้า...อิลอยู่หน้าประตูฝั่ง zen นะ ไปยังไงต่ออ่ะ
ป้า : เฮ้ย อยู่คนละฝั่งแล้วอิล...

หลงทางกันพอหอมปากหอมคอ ในที่สุดหนุ่มน้อยในเชิ้ตน้ำเงิน แบกเป้สะพายหลังผู้หนึ่งก็เดินตรงเข้ามาด้วยสายตาตื่นๆ มาทักทาย...หลังจากพลาดแล้วพลาดอีกมาหลายครั้ง...illusion เหยี่ยวจากยอดดอยมาเยือนงานมีทติ้งจนได้!! เอ้าบูม~~~~ เฮ้~~~~~~ ^ ^

ลุง : อิลจาง~~~ ถ่ายรูป~~~~~~~ ^ ^
อิล : เฮ้ย!!! (หลบพัลวัน)
ลุง : ใครล็อกตัวอิลจังไว้เร็ว~~~~~
(แต่สุดท้ายอิลจังก็ไม่พ้นฝีมือแอบถ่ายของตากล้องประจำงานอยู่ดี เหอๆๆ)

ผู้ที่เปิดตัวได้ฮือฮาที่สุดต้องยกให้อิลจัง แต่ผู้ที่เปิดตัวได้ระทึกที่สุดเห็นทีจะเป็นซับ...หนสนามตาล(หนูสีน้ำตาล)แห่ง CJR....

ซับ : ลุง~~~ (โผล่มาจากข้างหลัง)
ลุง : ไงซับ...จะกระโดดข้ามมาเรอะ
ซับ : อ่ะ...โดดจริงๆ นะ (ทำท่าจะปีนข้ามขอบกระโดดข้ามดงพุ่มไม้มาจริงๆ)
ลุง : เฮ้ย~~!!!
ป้า : อ่ะ...เอาจริงดิซับ...

ขืนซับกระโดดจริงสงสัยมีรายการข้าวของแตกหักแน่ เหอๆๆๆ ^ ^ ซับมาพร้อมกับเคียวคู่หู และหนนี้พิเศษกว่าปีที่แล้ว เคียวหนีบน้องชายมาด้วยหนึ่งคน มิอาจสืบทราบได้ว่าเจ้าตัวมีความเห็นอย่างไรที่มาเห็นคนแก่ทำท่าติงต๊องปัญญาอ่อนหนึ่งฝูง นัยน์ตาดูไม่ไว้วางใจยังไงชอบก๊ลชอบกล...^ ^;;;

ถึงจุดนี้ผู้ร่วมงานก็มาเสนอหน้ากันเกือบครบแล้ว Nao สาววิศวะเจ้าของใบหน้าและเสียงอันปัญญาอ่อนเป็นเอกลักษณ์ก็โผล่เข้ามาตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้ในชุดเข้ารูปสีกาแฟนม ผมตรงยาวสลวย...เธอจะดูสวยมากกว่านี้ถ้าลดความปัญญาอ่อนลงได้นะโอะจ๋า...เหอๆๆๆๆ ^ ^
โอะ : แถวนี้มีผู้ชายมั่งรึเปล่า...อ่ะอิล~~~~~~~~ ฝากกระเป๋าโอะด้วยน้า~~~~~ รักษาเหมือนเป็นส่วนนึงของอิลด้วยล่ะ (ยัดเยียดถุงใบเบ้อเริ่มให้อิล)
อิล : ...........................

อีกคนที่รอดพ้นจากวิกฤตการณ์ตื่นสายมาได้ทันเวลาคือซาโนะ...ก็อตซี่สาวแห่ง CJR ผู้ซึ่งทางผู้จัดงานขอขอบคุณในความกระเสือกกระสนจากชลบุรีมางาน ณ ที่นี้จ้า ^ ^
โนะ : ...เหมือนพี่โนะรู้เลยอ่ะว่าโนะจะมามีท เมื่อเช้าตอนหกโมงโทรมาปลุกให้ไปเปิดประตูบ้าน...มันเพิ่งกลับมาอ่ะ
ลุง : ไม่งั้นก็ไม่ตื่นใช่มะโนะ ^ ^

และสุดท้าย...หลังจากรอกันอยู่นานสองนาน....ในที่สุดกิ้งก่า "Eguanaฟ้าประทาน" ก็มาปรากฏตัว ปีที่แล้วกิ้งก่าเสด็จมานั่งเฝ้างานมีทติ้งเป็นคนแรก แต่ปีนี้คงจะประชด...กิ้งก่ามาเป็นคนสุดท้ายของงานเจ้าค่ะ ^ ^

ตะวันลอยสูงขึ้นฟ้าไปเรื่อยๆ เข็มนาฬิกากระดิกเข้าใกล้เวลาสิบเอ็ดนาฬิกาขึ้นเรื่อยๆ...ในที่สุดก็ถึงเวลาเคลื่อนพลจากสถานที่นัดหมายสู่ร้านฟูจิอันเป็นเป้าหมายรายการกินของวันนี้...คนและไม่แน่ใจว่าคนรึเปล่ากว่ายี่สิบชีวิตออกเดินตามการนำของป้าขึ้นบันไดเลื่อนไปเรื่อยๆ จากชั้นล่างสุดขึ้นไปถึงชั้น 7 อันเป็นที่ตั้งของร้าน เป็นภาพที่แปลกตาของผู้ได้พบเห็นยิ่งนัก...แอบเห็นคนกลุ่มนึงที่ food court ที่เราๆ เดินผ่านกันด้วยแหละว่าจ้องไม่วางตา....อุๆๆ ^ ^

wizard : ป้า...เค้าจะให้เราเข้าร้านกันรึเปล่าอ่ะ

อ้อ...ขอแฉนิดนึงก่อนจบตอน...เส้นทางที่เราเดินผ่านกันนั้นเห็นร้าน mokit ได้อย่างชัดเจน...
อิล : (วิ่งถลาเข้าใส่ทันที) ...ป้า~~~ นั่นร้าน mokit ใช่เปล่า
ป้า : .....อ่ะจ้า~~ ใช่แล้วจ้า
อิล : ^ ^
เหยี่ยวตีปีกเตรียมเสียตังค์เต็มที่...หุๆๆ..ไม่ต้องห่วง เดี๋ยวได้เสียตังค์แน่...ติดตามตอนต่อไป เหอๆๆๆ ^ ^

[จบตอน - แรกก้าวสู่เวิลด์เทรด]

*-*-*-*-*-*-*-*

- - อภิมหาคัมภีร์ศักดิ์สิทธิ์โบราณในตำนาน (เว่อ) - -

ของที่ระลึกประจำงานนี้ "คัมภีร์ CJR" ซึ่งด้วยความขยันมาก คนที่รับผิดชอบทำเลยเพิ่งทำเสร็จในคืนก่อนงานมีทนั่นเอง

"ป้า~~~ ไมมันยับนักงะ"
"คือใช้กาวน้ำแปะงะ กระดาษมันเลยย่นงะ ^ ^;;; "
"..มะอาว~~~ เปลี่ยนเป็นอันที่เรียบๆ อ่ะได้ป่ะ"
"หุๆๆ ทั้งปึกนี่มีติดเรียบอยู่ 4 อันเท่านั้นแหละ เหอๆๆ"
...ใครได้ไปโปรดทราบด้วยว่าท่านโชคดีมาก เหอๆๆ
"...ที่จริงแล้วป้าเอาน้ำลายแปะใช่มะ"

เอ่อ...อันนี้ขอแก้ข่าวนะคะ..น้ำลายแมวดำมีความเป็นพิษสูงเกินกว่าจะเอามาใช้ได้ เหอๆๆๆ...(คำยืนยันจากลุง woof ผู้ศึกษาและชำนาญการใช้ผลิตภัณฑ์จากสิ่งมีชีวิตใน CJR)

คัมภีร์ CJR ที่ว่านี่จริงๆ แล้วมันก็คือกระดาษ A4 สองแผ่นประกบกัน ด้านหนึ่งเป็นแผนที่พร้อมตำนานเกาะ CJR ดินแดนอาถรรพ์ บอกเล่าถึงสภาพภูมิประเทศและสิ่งมีชีวิตนานาชนิดซึ่งอาศัยอยู่ ณ ที่แห่งนั้นอย่างคร่าวๆ ซึ่งดัดแปลงมาจากจาก "นิทานก่อนนอน MSN #2" ที่ลุงแต่งให้บรรดาฝูงสัตว์หากินกลางคืนฟังก่อนแยกย้ายกันไปนอนในคืนหนึ่ง แต่หลังจากผ่านฝีมือทำ artwork ของแมวดำตัวน้อยผู้ออกแบบคัมภีร์แล้วปรากฏว่าไม่มีใครสามารถอ่านรู้เรื่องได้เลยแม้แต่คนเดียว

คนๆๆ : (จ้อง พลิกคัมภีร์ตะแคงซ้ายตะแคงขวา)
docoro : ...ลุง...มันอ่านยังไงอ่ะเนี่ย...
ลุง : ชั้นคนแต่งยังอ่านไม่รู้เรื่องเลย...ใครอ่านรู้เรื่องมั่งวะเนี่ย
ป้า : (ยกมือ) เรางาย~~~~~~ ^ ^

ส่วนอีกด้านหนึ่งนั้นเป็นที่ว่างๆ ไว้ให้ทุกคนเก็บรอยเท้า...เอ๊ย...ลายเซ็นจากผู้มาร่วมงานคนอื่นๆ ไว้เป็นที่ระลึกกัน ตกแต่งขอบด้วยภาพวาดตัวละครนานาพันธุ์จากเรื่องโคนันฝีมือกิ้งก่าเจ้าเก่า ซึ่งน่าร้าก~~~~~~ มากเป็นที่สุด ^ ^ ก่อให้เกิดปรากฏการณ์ "จอง" พื้นที่เซ็นใกล้บุคคลที่ตัวเองหลอนขึ้น

ป้า : ง้า~~~~~~~ ใครมาแย่งที่ตรงนี้ อีชุ้น~~~~~~~~!!!!
คนๆๆ : อ่านะ...ป้า...ป้าจะเซ็นใกล้ๆ ยินอ่ะดิ

...และเป็นที่สังเกตได้ว่าลุงจะเซ็นชื่อไว้ใกล้รันจังที่สุด อิลจะเซ็นไว้ใกล้เฮย์จังที่สุด...หุๆๆ ^ ^

ช่วงเช้าที่นั่งรอทุกคนมาครบกันนั้นจึงเป็นช่วงเวลาที่ทุกคนล่าลายเซ็นกัน เสียงถามหา "ใครยังไม่ได้เซ็นให้เรา~~~" ดังขึ้นเป็นระยะๆ ไม่แพ้เสียงตะโกนถามว่า "อันนี้ของใคร~~~" อันเนื่องมาจากคนเซ็นไม่ทราบว่าคัมภีร์เล่มที่ตัวเองเซ็นอยู่นี้เป็นของใคร และก่อให้เกิดอาการสับสนว่าตัวเองเซ็นให้คนนี้ๆ ไปรึยังหว่า สับสนจนกระทั่งค้างคาวเซ็นซ้ำเล่มเดียวกันไปสองรอบก็เกิดขึ้นมาแล้ว ภายหลังเจ้าของคัมภีร์แต่ละคนจึงต้องรับผิดชอบตัวเองโดยการเขียนชื่อตัวเองไว้ที่หน้าปกซะ

กิจกรรมนี้กินเวลาได้อย่างเหลือเชื่อมาก ส่งผลให้การเคลื่อนพลเป็นไปอย่างล่าช้า...
โอะ : ร้อน~~~~
วาตะ : คือในห้างก็มีนะ...ย้ายที่เหอะ
ป้า : อือ...เอ้า~~~~ ย้ายที่กาน~~~~~
(ไม่มีปฏิกิริยาตอบรับ)
ลุง : เฮ้ย 11 โมงแล้วนะ ไปกันได้แล้ว
ป้า : เออ...จะไปกันได้ยังอ่ะ
(ก็ยังไม่มีปฏิกิริยาตอบรับ)
ป้า : ..................

...เอาเถอะ....ถึงยังไงคัมภีร์เล่มนี้ก็คงได้ทำหน้าที่ "ของที่ระลึก" ที่ดี...หวังว่าผู้ได้รับไปทุกคนจะประทับใจกันนะเจ้าคะ ^ ^

เฮย์ชิน : ...อ่ะ...(ยื่นคัมภีร์หนึ่งปึกคืนให้เจ้าของ)...เซ็นให้หมดแล้วนะ...ไชโย~~~~~

Sample -- คัมภีร์หลังเซ็นเสร็จ ^^ [ไฟล์ใหญ่...ค่อนข้างจะโหลดนานหน่อยนะ ^^']
คัมภีร์ลุง (Woof)    คัมภีร์ป้า (Cherie)    คัมภีร์กิ้งก่า (EGUANA)    คัมภีร์หมีขาว (Wataru)    คัมภีร์อิล (illusion)

แถม ::
ภายในงานมีทติ้งครั้งนี้มีคัมภีร์กระจายออกไปทั้งหมด 20 เล่ม สมมติว่าแต่ละคนได้เซ็นคัมภีร์ของคนอื่นจนครบทุกคน ถามว่าจะมีการเซ็นคัมภีร์เกิดขึ้นทั้งหมดกี่ครั้งเอ่ย?

[จบตอน - อภิมหาคัมภีร์ศักดิ์สิทธิ์โบราณในตำนาน (เว่อ)]

*-*-*-*-*-*-*-*

(To Be Continued...)

<< Back to Gallery